جنگل بارانی حارهای[۳] یا جنگل بارانی استوایی نوعی زیستبوم جنگلی بر روی زمین است و غنیترین تنوع جانوری را دارد که در مناطق نزدیک به استوا با میزان بارندگی زیاد پیدا میشود. این مناطق از جمله پیچیدهترین مناطق زیستی زمین از دیدگاه ساختار و تنوع زیستی هستند و تنها در نواحی بسیار بارانخیز با گرمای مداوم در طول سال ـ که شرایط بهینه برای رشد گیاهان هستند ـ پدید میآیند. جنگلهای بارانخیز استوایی را میتوان در ۲۸ درجه شمالی و جنوبی استوا میان مدارهای رأسالسرطان و رأسالجدی در آسیا، استرالیا، آفریقا در پایین صحرای بزرگ، آمریکای جنوبی، آمریکای مرکزی، بسیاری از جزایر اقیانوس آرام، اقیانوس هند و کارائیب یافت. جنگلهای بارانی استوایی بینهایت از نظر سکونت موجودات زنده و بومشناسی زمین مهم هستند. گیاهان جنگلهای بارانی بیشتر اکسیژن زمین را تولید میکنند. این گیاهان همچنین برای مردم از خیلی نظرها مهم هستند. بسیاری از آنها در ساخت داروهای جدید که با بیماریها میجنگند مورد استفاده قرار میگیرند. مناطق زیادی از جهان را جنگلهای استوایی پوشاندهاند. جاهایی مثل آمازون، سواحل شرقی برزیل در آمریکای جنوبی، کنگو در آفریقا و در آسیا، مانند شرق هند، فیلیپین، جنوب و شرق برمه، مالزی، گینهنو و تمامی جزایر اندونزی و نواحی دورافتادهٔ شرق آمریکای مرکزی را این نوع جنگل تشکیل دادهاست. به آب و هوای این مناطق، آب و هوای گرمسیری بارانی نیز میگویند. در این مناطق دمای هوا در تمام طول سال یکسان است و تمام ماههای سال هم باران به صورت همیشگی و مداوم میبارد. بیشتر جنگلهای استوایی همانطور که از نامش پیداست در دو طرف خط استوا قرار دارند
